قابل توجه همه دولتمردان دولت خدمتگزار!
خوب می دونم اگه رفیق من، یه خانم بیوه بی سرپناه با یه دختربچه کوچولو و ناز بود که صاحب خونه اثاثش رو ریخته کنار خیابان، می شد از سردار معظم و معززی چون سردار سپاه اسلام جناب آقای رجبی معمار مدیریت محترم شبکه پنج سیمای جمهوری اسلامی ایران خواست که یک اکیپ از فیلمبرادارانش را بفرستد تا گزارشی از او تهیه کنند که فردا شب ده ها و صدها آدم خیر و حاج بازاری، فقط برای رضای خداوند سبحان، برایش خانه و کاشانه و مکان امن جور کنند!
فقط کافی است تا جوکری مثل شهریاری یک ذره به حال کسی گریه کنه تا انبوه کمک براش سرازیر شود.
نه! رفیق من گدای تلویزیونی نیست.
دی ماه سال 1364 باهاش آشنا شدم. سید خدا، بچه باصفا و بامرامی بود. آن قدر که با او عقد اخوت بستم.
با هم در عملیات والفجر 8 بودیم، ترسیدیم و زخم خوردیم.
با هم ...
تا آخر جنگ سید زد و رفت توی اطلاعات و عملیات لشکر و خلاصه تا آنجا که در توان داشت، مایه گذاشت. فقط برای رضای خدا.
21 سال گذشت.
امروز سید آمد دیدنم.
من بی معرفت نرفتم.
او به دیدن من آمد.
سید همان زیبایی را داشت و دارد، ولی غمی سنگین بر چهره اش نشسته.
هنوز هم می توانم نگاه زیبای او را بخوانم.
سید خواهش داشت.
نه از خلائق، که از من.
سید خسته شده.
سید گیر کرده.
با زن و دو تا بچه و اجاره خانه و مخارج ...
و با درد شیمیایی...
با 10% جانبازی ای که سردار معظم سپاه اسلام دکتر حسین دهقان ریاست معزز بنیاد شهید به او اعطا کرده.
سردار.
سپاه.
دفاع.
اسلام.
حمید خوابی؟!
بلند شو بچه.
این داستان که داری میگی مال 21 سال پیشه.
سردار که نباید به درد نیروی زیر دستش برسه!
فرمانده که نباید غصه بیکاری رزمنده هاش رو داشته باشه!
...
سید بیکاره.
می دونین یعنی چی؟
سید چند سال رفته کویت کار کرده تا نون زن و بچه اش رو دربیاره!
نخیر. سید سردار و دکتر و مهندس نیست.
مگه به جانبازها و شیمیایی ها و بسیجی ها هم درجه و منصب میدن؟!
حالا نوش جونشون.
الان سید دوباره می خواد بره کویت کارگری تا ماهی 400 هزار تومان حقوق بگیره.
بله درست خوندین فقط 400 هزار تومان اون هم با کلی هزینه اقامت و این حرفا.
تازه، بچه های سید هم فقط می تونن سالی یک بار باباشونو که میاد مرخصی ببینن.
حالا من ...
چی؟
خیلی بی غیرتم؟!
آره راست میگین.
شما که خیلی غیرتمندین و خدمتگزار محرومین، شما خودنونو یه تکونی بدین.
سید کار می خواد.
کاری که بتونه حداقل همون حقوق کویت رو براش جور کنه ولی حداقل بتونه هفته ای یه بار بچه هاش رو ببینه نه سالی یک بار.
سید نمی خواد مثل خیلی از ماهاریا، با نون حروم بچه هاش رو بزرگ کنه.
آقا ببخشین، شما واسه یه بسیجی بیکار، کار سراغ ندارین؟
نه اولویت و این حرفارم نمی خواد که واسه آبدارخونه و نگبانی ساختمونتون بخواینش.
شما چطور؟
راستی از این سیدها کم نیستن ها.
ولی دوربین تلویزیونی ها فقط سوژه های خاص رو می بینه!
تمامی مطالب فوق مربوط به حمید داوود آبادی می باشد